Mapa projektów dofinansowanych z RPO WL na lata 2007-2013

rpo.lubelskie.pl

Rewitalizacja zabytkowego Starego Miasta w Zamościu, jedynego obiektu z Województwa Lubelskiego wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO

Numer umowyRPLU.07.01.00-06-035/08-00
BeneficjentMiasto Zamość
Wartość projektu6 430 932,29 PLN
Dofinansowanie UE5 466 292,44 PLN
Oś, działanie VII. Kultura, turystyka i współpraca międzyregionalna/ 7.1. Infrastruktura kultury i turystyki/
Data podpisania umowy 22-02-2011
Obszar realizacji projektu

Powiat m. Zamość/ M. Zamość

Opis

Rynek Wielki: Stanowi centrum zamojskiego Starego Miasta i należy do najwspanialszych XVI-wiecznych placów europejskich. Na środku krzyżują się dwie główne osie miasta: reprezentacyjna, łącząca pałac Zamoyskich z bastionem VII oraz handlowa, łącząca wszystkie trzy staromiejskie rynki: Wodny, Wielki i Solny. Rynek Wielki otaczają kamienice z podcieniami. Do najpiękniejszych i najlepiej zachowanych należą kamienice ormiańskie. Na Rynku Wielkim odbywają się najważniejsze wydarzenia miejskie, a latem w kafejkach życie pulsuje do późnych godzin nocnych. Nad wszystkim dominuje wieża ratusza.
Ratusz: Główny budynek na zamojskim Starym Mieście o architekturze manierystyczno-barokowej. Znajduje się w północnej pierzei Rynku Wielkiego, po stronie zachodniej. Jest jedną z najstarszych budowli w mieście. Pierwotnie był znacznie mniejszy. Obecny kształt, z 52-metrową wieżą i monumentalnymi, dwuskrzydłowymi schodami, nadała mu przebudowa przeprowadzona w drugiej połowie XVII wieku pod kierunkiem Jerzego de Kawe. Na parterze od strony ul. Solnej mieści się Zamojski Ośrodek Informacji Turystycznej. W sezonie letnim, w południe, z balkonu wieży ratuszowej grany jest hejnał.
Rynek Solny: Jest jednym z trzech rynków zamojskiego Starego Miasta. Nazwę zawdzięcza soli sprowadzanej z Wieliczki i Rusi, składowanej tu w pierwszych latach funkcjonowania miasta. We wschodniej i północnej pierzei rynku przetrwały do naszych czasów podcieniowe kamienice. Nie zachowały się niestety, zburzone w XIX wieku, attyki. Zniszczeniu uległy także dekoracje fasad. Jedynie na, tzw. Domu Rabina, w północnej pierzei, przetrwał piękny fryz podokienny z motywem winnej latorośli. Rynek Solny pełnił rolę placu targowego aż do 1942 roku.
Rynek Wodny: Swoją nazwę zawdzięcza bliskiemu sąsiedztwu zbiornika wodnego, tzw. Zalewy Wielkiej, od południa broniącej dostępu do murów twierdzy. Rynek ten nigdy nie pełnił funkcji handlowych. Przeznaczony był głównie do zabudowy rezydencjonalnej. Pierwotnie miał kształt kwadratu o boku 50 metrów, a ul. Moranda dzieliła go na pół. Stanowił odpowiednik Rynku Solnego. Od XIX wieku ma kształt prostokąta o wymiarach 50 na 70 metrów. Dziś Rynek Wodny jest skwerem z fontanną. Otaczające go kamienice powstały na przełomie XIX i XX wieku, a południową pierzeję stanowi dawny kościół i klasztor Klarysek.

Galeria

RPOWL na youtube