Mapa projektów dofinansowanych z RPO WL na lata 2007-2013

Opis

Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego w Romanowie mieści się we dworze dziadków pisarza Malskich, u których pisarz spędził dzieciństwo. Po dziadkach Romanów objęli Zofia i Jan Kraszewscy – rodzice pisarza. W czasie II wojny dwór został spalony. Po odbudowie, w 1962 roku otwarto tu muzeum autora „Starej baśni”. Projekt „Restauracja zespołu dworsko-parkowego w Romanowie będącego siedzibą Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego”, realizowany w ramach RPO WL na lata 2007-2013 pozwolił na urzeczywistnienie planów zmierzających do przywrócenia temu niezwykle interesującemu zabytkowi jego niepowtarzalnej urody i charakteru: prowincjonalnego dworu o typowych rysach klasycystycznych, ale posiadającego pewne jednostkowe cechy, wyróżniające go spośród innych dworów. Od pewnego czasu placówka prowadziła działania, które pozwoliły opracować projekt przedsięwzięcia obejmującego trzy zasadnicze części: budowę nowego parkingu dla gości muzeum, ogrodzenie całego zespołu parkowego (do którego przyłączono obrzeża pozostające dotychczas poza granica terenu muzeum) oraz prace przy dworze: korektę rysunku dachu, który zmieniono nieco przy odbudowie ze zniszczeń wojennych, korektę ilości lukarn oraz zmianę pokrycia z blachy ocynkowanej na gont i budowę platformy obserwacyjnej na kalenicy – jednego z tych wyróżniających dom romanowski elementów, związanych z pasją jednego z jego mieszkańców – Kajetana Kraszewskiego, brata wielkiego pisarza, który był astronomem-amatorem. Projekty przygotowane do programu wykorzystywały zachowane przekazy ikonograficzne. Do istniejących tu niegdyś płotów, widniejących między innymi na rysunkach Józefa Ignacego Kraszewskiego, nawiązuje drewniane ogrodzenie, które zamknęło cały teren zespołu. Dzięki niemu jeszcze wydatniej został podkreślony sielski charakter tego miejsca, jego staropolski charakter, którym zachwycali się krajoznawcy już w II połowie XIX wieku. A dwór z gontem na dachu, niewątpliwą atrakcją, jaką jest platforma widokowa na kalenicy między kominami, z ciekawymi obramowaniami frontowych lukarn – wygląda dziś tak, jak za czasów swej świetności, kiedy gospodarzył na Romanowie wspomniany Kajetan. Józef Ignacy Kraszewski przez całe swoje życie emocjonalnie najbardziej związany był z tym miejscem.